BAYRAKLAR YARIYA İNMİŞ

“Hiç aramaya gelmiyor kimseyi, hep sitem hep sitem. Dün yakın bi akrabamı aradım bi ton laf işittim, ondan sonra 19 tansiyonla yatağa düştüm. Ameliyat olmuş duydum aradım. O da yani safra kesesinden öyle abartılacak bi şey değil. Sanki bütün bayraklar yarıya inmiş dünya ağlıyor bu safra kesesini aldırdı öyle bi kıymeti az bulunur safra kesesiymiş töbe töbe.. Bi nazla açtı telefonu. Böyle yarım ağız konuşmalar… dedim; “aradım bi kaç kere Şulecim ama ulaşamadım, geçmiş olsun nasılsın?” Şimdi bana verdiği cevaba bakın “ Nurtencim neredeyse eş dostu geçtim bütün Türkiye 84 milyon aradı, ulaştı da bi sen mi ulaşamadın?” Laflara bak laflara. Ben sanki yalan söylüyorum, ne mecburiyetim var sana yalan konuşmaya. Sen neysen ben de oyum yani. Küçükler büyükleri arar desek aynı yaştayız ikimiz de 78 yaşındayız. Sen safra keseni aldırdıysan ben de yazın ayak tarağımdan kemik aldırdım, sızısından bir ay uyuyamadım, ayakkabı giyemedim, sen beni aradın mı? Di mi? benim de var hesap defterim ama ben böyle önlüğü ıslak pazarcı gibi ortalığa saçmıyorum. Ben de “Şulecim demek 84 milyonla tek tek konuştuğun için telefonun meşgulmüş o yüzden ulaşamamışım” dedim. Önce tıssss sonra İşte usulen gülüşmeler falan, havadan sudan iki üç cümle sonra bay bay ve kapanış. Benim canımı en çok sıkan şey bu sitemkarlık işte. O yüzden elimi kolumu kavuşturup oturuyorum televizyonun karşısında, abuk sabuk insan sitemi çekeceğime sesiz sakin başımı dinliyorum. İnsan yok, dert tasa yok.” İstanbul/2021