“ Epey eski bi arkadaş grubumuz var. Her zaman görüşemesek de başımız sıkıştığında birbirimizden yardım isteriz, akıl danışırız falan. Geçen gün o gruptan bi arkadaşım İnstagramdan mesaj attı; “ yardıma çok muhtaç bi aile için para topluyoruz. Acil yardım lazım” diye. O arkadaşım da zaman zaman böyle yardımlar yapar biliyorum. Köy okullarına kitap gönderir, kışlık... Continue Reading →
“ Epeydir bi alacağım vardı. Yabancım da değil kirvemin amca oğlu. Aralık başı gibi aradı “ kardeş buraya gelirsen bazı işler var beraber görelim, benim borcu da kapatalım” falan dedi. “Arabayla gelirsen daha güzel olur, lazım olacak” falan. Kalktık gittik iş başka çıktı. Uzun lafın kısası bunun da bi alacağı var adam da bu gibi... Continue Reading →
"Bugün bi bardak soğuk su içiyorum, içerken düşünüyorum acaba yarın içebilecek miyim, bi tabak yemek yiyorum düşünüyorum acaba yarın bi tabak yemeği bulabilecek miyim? Artık bizim yarını düşünmeden bi tek günümüz geçmiyor. Bütün esnaf böyle ama biz pastane cafe işletenler berbat olduk ya. Kimse, hiç kimse ağzını açıp da “şöyle yapın” demiyor. Her şeye zam... Continue Reading →
"Bu seneyi kayıp bir yıl olarak görüyorum. Öğretmenim. Bu sene birinci sınıf almıştım. 20 kişilik sınıftan sadece 7 çocuğun imkanları el verdi ve o çocuklar online derslere katılım sağlayabildi. Bunlar da cep telefonu ile katılabildiler. Yani bilgisayardan, tabletten katılan hiç yok. Benim çocuklarımın çoğunluğu Roman, üç tane Irak’lı çocuğum var, diğerleri de Doğu kökenli çok... Continue Reading →
“Ben aşı vurdurtmıycam, ailemden kimseye izin vermiycem. İsteyen istediğini desin yani benim kimseden akıl alacak halim yok. Bugün bak Biden’ın aslında Kürt olduğunu yazıyorlar. Her şey ama her şey şu gördüğün yol kenarı otundan bu metro levhasına kadar birbirine bağlı. Biden seçiliyo, aşı merkezi yanıyor ve aşıların içinde maymun DNA’sı olduğu anlaşılıyor. Ortam bu. Ve... Continue Reading →
“ İki kardeşiz. Benden büyük bi de ablam var. 61 yaşındayım annem de babam da 94 yaşlarını geçtiler. 90’na kadar onlar Seferihisar' da biz İstanbul’da, gitmeli gelmeli, gündüz yardımcı tutarak falan idare ettik ama dört sene önce bunun böyle gitmeyeceğini gördük. Ablamın eşi kalp ameliyatı geçirdiği için, ablam fazla yük almasın diye annemle babamı yanıma... Continue Reading →
“Doğma büyüme Bartınlıyım. Buraya gelişimiz 85 senesinde oldu. Birader geldi ailesiyle, arkadan bizi getirdi. Ben o zaman 17–18 öyleyim. Daha evden çıkmamıştım yani. Buralı olduk artık. Bizi rahat bıraksalar bizim her sorunumuz çözülür. Sosyal olarak diyorum yani. Dış güçlerin hesabıyla değil ama kendi örfümüzün adetleriyle. Şimdi bu kadınlar öldürülüyor falan. Evlerden uzak. Benim kızım da... Continue Reading →
“Kız arkadaşım da ben de zor şartlardan gelmiş insanlarız. İhmal, ilgisizlik, yoksulluk falan.. Klasik hikaye. Hatta oradan çıkışımız da benziyor. Çoğu insan kaybolup gider. Biz üç kardeştik babam b*ktan adamın tekiydi. Eve gelmezdi, boğazımdan lokmasının geçtiği sayılıdır. Annemin de ruhsal sorunları vardı. Yatıp yatıp çıkardı. Teyzem sahip çıktı daha çok. Ölüp kalmadıysak onun sayesindedir yani.... Continue Reading →
"Yılbaşı günü annemi kaybettim. Bildiğimiz bi şekeri vardı, başka öyle ağır bi şeyi yoktu. Çoklu organ yetmezliğine dönmüş. İnsanın anasız kalması hiçbir şeye benzemiyormuş, ki ben 57 yaşındayım yani. 13 çocuk doğurmuş, okuma yazması yok, fındıkta, çayda, derede iş güç içinde büyütmüş. 10’numuz hayattayız ama. Diğer üç çocuk ölmüş.. Tam da bilmiyorum da biri çaya... Continue Reading →
Yeditepe'den Portreler'in tüm takipçilerine sağlık ve mutluluk dolu güzel bir yıl dilerim. 2021'de yeni portrelerde görüşmek üzere..
YEDİTEPE'DEN PORTRELER 