AYNI GÜNDE OLUP BİTTİ

“Sabah alışveriş için markete gidicem bi baktım kapının dışında duran ayakkabılarım yok. Kimse artık girmiş apartmana dışarda ne kadar ayakkabı varsa toplayıp gitmiş. Bu olay sabah böyle geçti, günlük telaşe içinde unutuldu gitti. Akşam yemekten sonra kocam, oğlanlar falan köşelerine çekilince Face’e bakıyorum uzandığım yerde, bi baktım “ …..li dostlar” sayfasında bunun ölüm haberi var.... Continue Reading →

HAYATSIZ GUTTİKLER

“Ben evde sakin sakin oturuyordum bizim hayatsız guttikler geldi “illa Asorti’ye gidelim, şöyle acayipmiş böyle acayipmiş kanka, kızlar var ya böyle aklını uçuyormuş” Kafa da bu! “Hiç de işim olmaz” dedim ama yapıştılar kene gibi. Acayip yükselmişler olaya. Tam bi zekasızlık. Tuzla’dan kalkıyoruz Aksaray’a gidiyoruz da şöyle klas bi yermiş falan fişman. Ya klas yerde... Continue Reading →

ANNE OĞUL

“Ben Suat babama bakmaya başladığımdan bu yana 7 sene geçti. Öncesi baba kızdık, sona doğru anne oğul olduk. Her şeyini ben bilirdim. En basitinden üç dört seneden beri hiçbir çorabı konçlarını çıtlatmadan giydirmedim. Çünkü cildi artık bebek cildi gibi olmuş, ona şimdi giydir bi yeni çorap, o lastikler var ya kurt gibi yer etini. Bunu... Continue Reading →

NE HAYAT AMA

“Bizim orada kadının, çocuğun bi şeyi.., bi yani hakkı yok. Garibanın da yok. Her şey paraya bakar. Benim şerefsiz babam paralıymış, 9 yaşında almış anamı. Düşünebiliyo musun 9 yaşında anamın saçını kınalayıp, eteğini dürüp içine şeker doldurmuşlar, babama vermişler. Kucağındaki şekerleri yiye yiye at sırtında babamın köyüne götürmüşler. Ne zaman şekerler bitmiş o zaman ağıdı... Continue Reading →

KALICIYIZ BURADA

“Ben müzisyenim. Okula gittim Rusya’da. Müzik okulu yani. Bölümüm klarnet ama ben hep davul sevdim. Üç yıl oldu burdayım. Ben dil seviyorum. Bana herkes söylüyor üç yılda çok iyi Türkçen diye. Rusçam da çok iyi, bundan çok iyi. O zaten kendi dilim gibi. Farsçam var bi de. Bi de orta İngilizce. Burada da geldim önce... Continue Reading →

KRALİÇE VE FUTOGRAFLAR

“İsmim Takuhi. Ermenice’de kraliçe demek. 6 oğlandan sonra doğduğum için babam Takuhi koymuş adımı. Öyleydim de kraliçesiydim evin. Bi dediğim iki olmazdı. Bu ev 100 senelik, babam satın almış ilk. Böyle bakımla ayakta tutuyoruz. Dış cephesi, taşları, kapı kolları o zaman neydiyse şimdi de o. Üç katlı İşte böyle sefer tası gibi. En alt kat... Continue Reading →

HAYATIN TUHAF TEKRARLARI

“Ben çocukluğumda ne yaşadıysam aynısı hem de tıpatıp aynısını yaşıyorum. Tek farkı rolüm. Annem başkasına aşık olup babamı terkettiğinde ben 5, kardeşim 3 yaşındaydı. Sonrası hep oradan oraya taşınma. Babamın evinden annemin yanına, annemin yanından babaneme, babanemin ölümünden sonra tekrar babama falan. Şimdi işte erkek arkadaşımın kızı Kumru benim durumumda. Beraber olmaya başladığımızdan beri bi... Continue Reading →

KEDİLER VE DİĞER ÖNEMLİ ŞEYLER

“Bu Perşembe hem isteme hem söz beraber olacak ama içimde istek kalmadı. Ben İstemenin ve sözün teyzemlerde olmasını istedim çünkü annemin evinde kendi ifadesiyle 17 kedi var. Yani bilmiyorum kim bu koşullardaki bi eve kayınvalidesi falan girsin ister. Ben aslında sayının daha fazla olduğuna da eminim. En son 7-8 ay önce birkaç giysimle, masa lambamı... Continue Reading →

KUTU VE DİL

“Benim eski işyerinden arkadaşım. Nereden baksan 14 senelik bi arkadaşlık. Geçen zaman içinde onun zihinsel olarak yavaş yavaş kaybolduğuna şahit oluyorum. Bi tane oğlu var o da bildiğim İtalya’da ama çok seyrek bahseder. “ Alp napıyo, covid falan orayı da dağıttı işi gücü etkilendi mi?” diye sordum mesela geçende. “ iyi bi sıkıntısı yok” diye... Continue Reading →

NE ZAMAN GEÇECEK?

“Bi iş geldi ki başımıza yaktı kavurdu…. Benim oğlanı kaybettik. 34 gün oldu bugün. Ev yangın yeri. Kardeşleri, hanım.. Ocağımıza ateş düştü bu illetten işte! Dağ gibi çocuk, daha 41 yaşında. Memlekette, Erzurum’da kapıyorlar. Düğüne gittiler benim hanım, oğlan, onun hanımı, üç çocuk hepsi. Orada bi 10 gün kaldılar. Benim gutum azdı gidemedim, çekemem o... Continue Reading →

WordPress.com ile Oluşturulan Web Sitesi.

Yukarı ↑