NE HAYAT AMA

“Bizim orada kadının, çocuğun bi şeyi.., bi yani hakkı yok. Garibanın da yok. Her şey paraya bakar. Benim şerefsiz babam paralıymış, 9 yaşında almış anamı. Düşünebiliyo musun 9 yaşında anamın saçını kınalayıp, eteğini dürüp içine şeker doldurmuşlar, babama vermişler. Kucağındaki şekerleri yiye yiye at sırtında babamın köyüne götürmüşler. Ne zaman şekerler bitmiş o zaman ağıdı dutturmuş anam da kim duymuş ağıdını ? Kimse! 30 yaşında adamın üçüncü karısı olmuş. 9 yaşında ne anlar karılık yapmaktan. Adam değil ama babam da, dayım da, amcam da. Dayımın başından çıkıyo zaten. Sonunda var ya hem babamın hem dayımın hem amcamın peşine düştüm. Bıçakladım üçünü de. He valla yalanım yok. Sor burada Arap Hamdi deyince herkes tanır beni. Babam var ya böle yampiri yampiri yürüdü ölene dek. Baldırına tam burdan bi daldırdım. Yetimhane oldu Van’dan buraya gelince sonum. Bu yaralamayı o zaman yaptım. Kurdum çok yetimhanede kafamda, yeminin vardı zaten… 80’den sonra buraya İstanbul’a göçtük. Burada oradaki şartlar yok tabii sığışamadık, olmadı, çaresizlik işte, cahillik. Üç kuma gecekondu gibi evde. Toplam 9 çocuk.. Düşün nasıl olsun? 8-9 yaşında yetimhaneye bıraktı anam beni. Sonra var ya ama Allah bana her şeyi verdi. Romanya’da, Bulgaristan’da çalıştım, İran’da çalıştım. Üvey abilerim orada fırıncılık yapıyorlardı ben de gittim hamallık yaptım. Az çok bi şeyler oldu İşte. Ev almışım sonra, işe girmişim. Çok şükür. Ayakçılık deniyo işte bizim işe. Otogarda Remzi abi çıkmış karşıma talihim dönmüş. O aldı işe beni, “ Arap şöyle yap! böyle yap”.. Sonra var ya bi karı almışım Allah seni inandırsın manken, he valla aynı manken, öle güzel, bakmaya kıyamazsın. Canım o benim canım, tacım o benim. Beni adam etmiş ya. Bak şu üstümdeki göynek, bunu ütülemiş bana, asmış kapının arkasına. Bana dört çocuk vermiş, hem de ne çocuk. İkisi üniversitede. Biri Konya’da okuyor diğeri Ankara’da. Diğer ikisi de okuyacak nasipse. Anası 9 yaşında iki kuzuya satılmış, yetimhanede büyümüş bu Arab’ın dört çocuğu da okuyo ha. He vallaha he billaha. Ben var ya böle bakıyom karıma, ne karı ama var ya? Pişirdiği yenir, yıkadığı giyilir, konuştuğu dinlenir öle bi karı almışım. Dört çocuk doğurmuş benim gibi yetime.. Ne hayat ama! he vallaha he billaha.” İstanbul/2021