HAYATIN TUHAF TEKRARLARI

“Ben çocukluğumda ne yaşadıysam aynısı hem de tıpatıp aynısını yaşıyorum. Tek farkı rolüm. Annem başkasına aşık olup babamı terkettiğinde ben 5, kardeşim 3 yaşındaydı. Sonrası hep oradan oraya taşınma. Babamın evinden annemin yanına, annemin yanından babaneme, babanemin ölümünden sonra tekrar babama falan. Şimdi işte erkek arkadaşımın kızı Kumru benim durumumda. Beraber olmaya başladığımızdan beri bi şekilde bizim hayatımızın içinde, dolayısıyla annesi, yani sevgilimin eski eşi de bizim ilişkimizin içinde. Çocukluğumu hatırlayıp çocuğa hem acıyorum hem de bi şekilde ona karşı öfke doluyum. Aslında kızgınlığım annesine ama çocuğa yansıyor. İşte bi şekilde her şeyin bölük pörçük yaşanmasına sebep oluyor. Cuma akşamı okul çıkışı Can okuldan alıyor bize getiriyor, Pazartesi sabahı okula bırakıyor. Bu süre içinde üç gün boyunca annesi de bizim evin içinde yaşıyor. Görüntülü arama sürekli açık. “Ne yedin? ne giydin? babana söyle yazma ödevini yaptırsın, montunun eskidiğini gösterdin mi? Bakayım yastığın çok mu yüksek, söylemedin mi boynum tutuluyor diye, sorun mı terledi göster bakim atletini? Ne izliyorsun?falan. Çocuk uyuyunca da Can’ arıyor ; “ ödevleri bitti mi? Yemeğini yedi mi? Dün ateşi var gibiydi, boğazına baktın mı? “ böle bu uzayıp gidiyor, bitmiyor. Yani Kumru kapıdan girdiği anda annesi de bizim kapıdan giriyor ve yediğimiz yemekten televizyonun sesine kadar her şeye müdahale ediyor. Ben bunu Can’a söylediğimde beni duymuyor, umursamıyor yani. Geçen pazartesi sabahı kahvaltıda avazım çıktığı kadar “kapat şu telefonu artıkkk” diye bağırıp telefonu koridora fırlattım. Engel olamadım kendime. Bu olay acayip yerlere taşındı. Psikolojik şiddetten açıldı kapı Can’la belki de ayrılmamız gerektiğine kadar uzadı. Bana çok ağır şeyler söylendi. Bayağı böle yani yüzüme kadın bütün nefretini kustu, aşağıladı, hakaret etti ve Can’ın kılı kıpırdamadı. Ağlama krizine girdim onda bile sevdiğim adam bana; “ haksız olduğunu bilmesen bu kadar ağlamazdın” dedi. Ben şimdi iki gündür ablamdayım. Burada fazla kalamam bi işim gelirim falan yok, dönücem yani sonunda ama nasıl çözücem bu işi hiç bilmiyorum” İstanbul/ 2021