YALNIZLIK/2

“Kaan’dan haber aldık. Hastaneye Rıza bey bırakmıştı. Onu aramışlar sabah. Fatih Eğitim Araştırma, Lütfi Kırdar’a sevketmiş. Covid bölümüme yatırmışlar. Ben de iki kuzeni vardı, babası Rahmi bey ölmeden evvel telefonlarını bırakmıştı “ Atilla genelde yurtdışında olur pek bulamazsınız ama diğer kuzeni Nihan aklı başında, şefkatli bi kızdır. Benim arkamdan gerek olursa Kaan için onları arayabilirsiniz” diye. O kuzenleri aramak istedim ama telefonlarını nereye yazdım bulamadım uzun süre. Böyle elektrik faturası gibi bi kağıdın köşesine yazıp bana vermişti Rahmi bey. Ben o numaraları nasıl olduysa telefonun rehberine geçirmemişim. Neyse kasap tanıyormuş. Eski aile çünkü bunlar. Senelerin Salacaklısı hepsi. Aradım ben de Nihan denilen hanımı, kendimi tanıttım, durumu anlattım. “Birinizin gidip ilgilenmesi gerekiyor, şöyle oldu, şuraya sevk edilmiş “ falan. Şimdi ben insanları anlamakta zorlanıyorum. Sonuçta Allah korusun Kaan’a bi şey olursa, bi oturduğu, bi de kirasını aldığı küçük dairenin ikisi de bunlara kalacak, başka kimi kimsesi yok. Tek yakını hayattaki bunlar. İcabında sokaktaki kediyi köpeği bile öle bırakamıyorsun. Su veriyorsun, yemek bırakıyorsun, altına karton koyuyorsun, mesela.. Biri teyzesinin kızı, diğeri dayısının oğluymuş. Yani tabii bu durumda size haber verilecek, siz de gereken neyse yapacaksınız, iki kere iki dört eder yani. Ama bunların biri “ben de dışarı çıkamıyorum annem hasta, yaşlı ona bakmak zorundayım, zaten yatmış hastaneye, orada gereken neyse yapılır” dedi. Diğerine de zaten hiç ulaşamadık. Şimdi benim içim içimi yiyor. O sefil halde hastanede ne yapacak? diye. Biraz araştırdım bu Suriyeliler, Afganlar falan günlük 400-500 liraya covidli hastaların refakatçisi oluyorlarmış. Onların bakımı neyse işte yapıyorlarmış. Öyle birine bakıyorum şimdi. Bulursam tekrar Kaan’ın kuzeni Nihan’ı arıycam diycem “ böyle böyle, Kaan’a hastanede refakat etmesi için birini bulduk günlüğü şu kadarmış” diye. Sonuçta kim verecek bu parayı ? Apartmandan nasıl toplayalım? 40 dairenin yarısı emekli kendi halinde insanlar zaten. Diğer yarısı da standart gelirliler. Bi de kaç gün yatacak ? Safra kesesi değil ki bu 3-5 günde eve çıksın. En az 10 gün yatar. Günlüğü 500 liradan kim çıkarıp 5000 lira verir? Hadi diyelim şans yüzümüze güldü çok ihtiyaç sahibi biri yarısına razı oldu, o bile 2500 lira eder. Bu ekonomide o da büyük para yani. Bilmiyorum işte böyle arı kovanı gibi vızıldayıp duruyor kafamın içi. Biraz da kendimle özdeşleştirdim diye herhalde, hep aklımda bu mesele var; normal bi insan olsa bu kadar düşünmem belki. Ama şimdi zaten ruhsal sorunları olan biri… n’apıyor orada? Kim bakıyor? Temizlenmesini, tuvalet ihtiyacını, yemesini, içmesini kim yaptırıyor?” İstanbul/2021