UMUTSUZ VE GELECEKSİZ

“ Biz çok umutsuz bir kuşağız. Geleceğe dair hiçbir umudum yok neredeyse. Kısa dönemli hayaller hepsi. Şu an tek sarıldığım hayal Erasmus hayali. Annemle babam mesela 12 Eylül kuşağı. Onlar da çok zor bi gençlik geçirmişler ama bizimki daha başka. Onlarda bi ideal, o ideali oluşturma konusunda bir örgütlülük, inanmışlık varmış, bizim kuşakta o da yok. Biz daha dağınık bir kuşağız. Ben üniversite üçüncü sınıftayım. Üniversiteler artık ne akademik olarak ne de sosyal olarak gelecek üretebileceğiniz yerler olmaktan çıktı. Şimdi mesela Türkiye’nin en iyi üniversitelerinden birinde olaylar var, arkadaşlarımız inandıkları şeyleri savunmaya çalışıyor. Biliyorum gösteriler bastırılacak ve atanan kişi göreve başlayacak. Çünkü devlet bütün dünyada hiç olmadığı kadar güçlü. Bu bizim üniversite de yapıldı birkaç sene önce. Bizim şimdiki rektör hanım da atanmış biri. Girin bizim üniversitenin sosyal medya hesaplarına bakın sadece bu hanımefendinin boy boy resimlerini görürsünüz. Sanırsınız ki bu üniversite onunla var oldu. Oysa üniversiteler Pr yeri değildir, bilim, sanat , kültür üretmek amaçlıdırlar. Ama seçilmeyip atanınca üniversite size babanızdan miras kalmış gibi davranırsınız yani.. Çünkü bi bakıma da öyledir. Ben üninin küçük yerleşkesindeyim. Buradaki kantin uzaktaydı gidip almak zor oluyordu. Biz de öğrenciler olarak bahçenin bi köşesine çay, kahve falan alabileceğimiz bi yer oluşturduk. Parası olan para bırakıyordu olmayan fazla kupası varsa kupa, çay bardağı, şeker, kahve vs. Ama bu hanımın ona bile tahammülü olmadı. Bahçedeki çadır ocağımızın kantine rakip olacağını düşünüp kaldırttı ve kantindeki çayı 25 kuruşa düşürdü. Yani çayı biz aslında daha ucuza içebilirmişiz ama 1,5 tan içiyormuşuz niyeyse… Yemekhanedeki fiyatlar da böyleydi. Kar amaçlı bir işletme gibi. Güya görünüm olarak modern ama müthiş baskıcı, hiçbir farklı sese tahammülü olmayan biri. Zaten geldiğinde ilk işi bütün kulüpleri, dernekleri vs kapatmak oldu. Şimdi bu üniversitede akademik, kültürel bir yenilik olabilir mi? Buna ihtimal var mı? O yüzden bugün üniversiteleri için gösteri yapan öğrenci arkadaşlarımı nasıl çorak bi iklimin beklediğini biliyorum. Ama bilmek de artık bi şey ifade etmiyor. Bi bakıma hepimiz bu duruma razı olmuş durumdayız. Günü kurtarmaya, ayakta kalmaya çalışıyoruz o kadar. Başka bi hayalimiz, hayat konusunda bi yırtıcılığımız yok. Bizim kuşağı umutsuz ve geleceksiz yapan da bu..” İstanbul/2021