“52 yaşındayım. Üç kardeşin en küçüğüyüm. Doğma büyüme İstanbulluyum. Çocukluğum Tarabya’da geçti. Küçük abimle 20, büyük abimle 22 yaş var. İçinde bulunduğum psikolojik durumu bunlara bağlıyorum. Annemle babamın yaşlılık dönemlerine denk geldiğim ve kız çocuk olduğum için üzerime çok titrendi. Annem 43 yaşında, babam 54 yaşındaymış ben doğduğumda. Tek çocuk gibi büyüdüm. O süreçte abilerimin evle bağları kesilmişti, zaten de erken evlendiler. Üzerimde öyle aşırı bi sevgi, koruma, özen vardı ki bugün bile etrafımda hala onu arıyorum. Ortaokul ya da lisede, iş hayatında falan da öyleydi, eve gelişimde salonda oturup benim o gün başımdan geçenleri sanki dünya haberleri dinler gibi çıt çıkarmadan dinlerdi annemle babam. Her yaptığım, her söylediğim çok basit şeyler olsa bile büyük bi işmiş, fikirmiş gibi ilgi görürdü. Saatlerce İngilizce yüksek lisans tezimi okudum onlara salonda mesela çıt çıkarmadan ve tek kelime İngilizce bilmeden dinleyip çılgınca alkışladılar. Babam her gece baş ucuma ballı sütümü koydu koca kadınken bile. Fakat maalesef ikisini de erken kaybettim. Sonraki üç evliliğim, ilişkilerim falan hiçbiri o boşluğu dolduramadı. Çocuğum da olmadı. Ben kendimi samimi olarak dinlediğimde onay bekleyen bi çocuk buluyorum içimde. Bu corona sürecini fırsat bilip bir estetik ameliyat daha geçirdim. Toplamda 6 oldu. Burnumdan, göğüslerimden, elmacık kemiklerimden, bacak içlerimden, kulak kepçelerimden daha önce ameliyat olmuştum. Geçen pandemide de yüzüme yağ enjeksiyonu yaptırdım. Zaten kimseyle görüşmüyorum bari aradan çıksın dedim. Şimdi de mesela kalçalarım vücuduma göre orantısız geliyor. Şimdi bunu yaptırsam çok kısa süre sonra başka bi şeyimi çirkin bulmaya başlayacağım, biliyorum. Kendimi beğenemiyorum bi türlü. Her aynaya bakışım bi ızdırap. Evliliklerim de dahil hiçbir ilişkimde el üstünde tutulmadım, iltifat görmedim. Çok güzel olursam çok sevilecekmişim, terk edilmeyecekmişim gibi geliyor. Yalnızlığımla da barışamıyorum. Hep bi ilişkim olması gerekiyor gibi geliyor. O yüzden sürekli bu çabadayım. Biri bitip diğeri başlıyor ama hepsi de yavan, sahte. Tek başıma olmayı kabul edemiyorum. Sanıyorum annemle babamın o aşırı ilgisini, şımartmaları arıyorum ama bi türlü bulamıyorum. 2021 için en büyük dileğim el üstünde tutulacağım beni çok sevecek biriyle beraber olmak.” İstanbul/2020
YENİ YIL DİLEĞİ

Bir Cevap Yazın