TAHKİKAT

“Evvelsi gün ben evde yokken tahkikata gelmişler eve. Beni bulamayınca konu komşu hepsine sormuşlar “Bu kadın boşandığı kocasıyla mı yaşıyor?” diye. Ben üç senedir babamdan aylık bağlattım ya onu çekemiyorlar. O yüzden ben ailemle aynı yerde oturmuyorum. Taaa buraya Mecidiyeköy’e geçtim onların yüzünden. 14 senedir burada oturuyorum. Yoksa benim doğma büyüme yerim Pendik. Sırf onlardan uzaklaşayım diye. Ama yine de hasetleri beni buluyor. En büyük abim İhbar etmiş, bi şekilde öğrendim. Küçük abim hariç hepsiyle kavgalıyım. Benim bi derdim yok ama onların benimle var. Benim eski kocam, çocuklarımın babası tabii gelicek evime, icabında kalır da. Bu beraber yaşadığımızı mı gösterir? Ablamın kocası yaz başında öldü, abim de onların evinde kiracı, yaranacak işte ablama. Belki de hesabı kirayı daha az vermek. Kaç tilki döner onların kafalarında akıl sır ermez . Benim babamdan maaşım kesilince tamamı ablama kalacak, hesapları bu ama galiba tam alamıyormuş gene de. Cahil oldukları için o kadarını bilmiyorlar. Onların bildikleri “Füsun’a nasıl kötülük yapabiliriz?” Bu iki çocuklu, kirada oturan dul kardeşimiz nasıl geçiniyor bu 700 tele ile diye düşünmüyorlar da o paranın peşine düşüyorlar. 700 lira zaten neye yeter bu devirde? Ben dişimi tırnağıma takıp çalışıyorum. Bütün yaz triko, penye iplik temizledim. Atölyeden dağıtıyorlar bi çuvalı 10 lira. Yazın ağzımı burnumu kapatıp balkonda yapıyorum yoksa her yer, ağzın, yüzün, taaa ciğerlerine kadar toz, iplik oluyor. Gene de çok şükür bana pazarımı yaptırıyor. Kışın davetiye, boncuk, çorap, sabun paketleme öyle işler yapıyorum daha çok. Komşularım da Allah razı olsun “bu kadın iki oğluyla beraber geçinmeye çalışıyor, evde parça başı çorap paketliyor, nikah şekeri yapıyor, kocası burada oturmuyor” diyip savmışlar memurları. Ama işte sıkıntı bu da bi şekilde çünkü belleyecekler şimdi. Bi kere girmiş olduk radara. En kötüsü sahipsizlik ama. El senin derdini biliyor seni savunuyor ama ailen arkandan iş çeviriyor. İnsan “bana ne” dese de gene de yastığa başını koyunca içi sızlıyor.” İstanbul/2020