YORULDUM ÇÜNKÜ

“Artık kızım bana sadece uyurken sevimli geliyor. 15 yaşında ama bana dünyayı zehir ediyor.Bunu yaşayacağım hiç aklıma gelmezdi. Benim her tür zaafımı kullanmayı öğrenmiş. Küfür, hakaret, vurma, itme. Güya bunlar el şakası. Olmadık yerde kriz geçirip kendini yerlere atmalar, perdeleri indirmeler, sınırsız bi para harcama. Kıyafet, çanta, ayakkabı vs.Kredi kartlarım ağzına kadar dolu. Kredi çektim ödemek için öyle bi yekün. Zar zor sınıf geçiyor. Tam dejenere halde. En son mesela ben işteyken aradı. Bankacıyım, kredi servisinde müşteriyle konuşuyorum. Cam bölmedeyiz etraf sessiz. Bana avaz avaz ne küfürler “ geri zekaaaalı, ahmak karı, DG çantayı sen mi aldınnn?” Hayır kızım ben almadım, müşteri var görüşmedeyim diyorum” gelince senin ağzına sıçıcam nereye soktun çantamı” diye bağırıyor. Bana herhangi bi sebepten kızdığında kıyafetlerimi çöpe atıyor, kesiyor. “Sana ceza veriyorum” diyor bana. Hoşlandığı bi çocuk oldu mesela geçen sene her gece nude atıyormuş, taciz artık yani öyle şeyler. Ben de usulca uyardım, arkadaşının annesi söyledi. Oradan da bi çıngar çıkardı. Beni kıskanıyorsun diye. Bütün cam şeyleri, bardak, vazo falan kırmış bi de cam kırıklarını toplayıp benim giysi çekmecelerime atmış. Babası hiçbir şey demiyor valla. Etkisiz eleman. Hatta kızıyla kanka olmakla övünüyor, hep bende hata buluyor. Ve ben bu yüzden psikoloğa falan götürmeye ikna edemiyorum. Şimdi mesela ipek kirpik yaptırdı ama çok abartılı, örümcek inmiş gibi gözlerine. Bunu mesela “kızım biraz seyrelt” dediğinde ev savaş alanına dönüyor. Bi de çok kilolu. Belki onun bi etkisi. Diyetisyene gidiyor mesela, dünya paraya sonra eve gelip mantı, üstüne büyük boy pizza, dondurma falan yiyor. Bi de bana bakıyor “ zoruna mı gidiyo kanka lol” diyor. Artık 18 yaşına gelsin de benim sorumluluğumdan çıksın istiyorum. Yoruldum çünkü.” İstanbul/2020