MAMA LOBİSİ

“Ben bilmiyorum yani amaç ne? Amaç ateyizliği yaymak belki de yani bilemiyorum. Her şey olur. Ben Sultanbeyli’de bu kadar çok sokak köpeği görmüyorum. Ama git bi Bakırköy’e Kadıköy’e Şişli’ye hep sokak köpekleri yemişler yemişler davar kadar olmuşlar hep sokaklarda. Ben istemiyorum bi vatandaş olarak. Mekruh bi kere dinen. Sonra bunlar bence mama lobisinin işi. Hıristiyan ülkelerin yetiştirdiği domuzların artıklarını hep bunlar kullanıyor. Domuz eti yani o kedi köpek mamalarına konulanlar. Alanlar da o lobinin uşakları. Ama anlatamazsın bunlara. Bi tane müslüman yetimin elinden tutmaz, camii yapılacak dersin bağış vermez ondan sonra hayvan hakları bilmem ne diyerek mama alıp sokaktaki itleri besler. Ben dükkan camlarını merdivenleri falan silmeye geliyorum bu taraflara hep gördüğüm o. Köpeğe tapıyor bunlar haşa başka bi şey değil. Halbusi büyük bi oyun var. Bu mama lobisi de o pisliğin parçası. Hep hıristiyan adetleri. Amaç ne? Amaç bu işte. Dış mikrak ister mi sen temiz temiz kendi dinini yaşa. Koptu artık bu iş. “Köpek mi insan mı ?” desen, “köpek” der bunlar. Öle şaşırmış kudurmuşlar. Koca köpek yatmış yola, paçama değmesin diye pabucun tabanıyla ittim Kadıköy’de başıma toplaştılar. “Niye döviyon niye vuruyon?” O köpek ben insanım ya ! Ama buna bi çekidüzen gelmesi lazım. Ben olsam yasaklatırdım mama satan yerleri.” İstanbul/2020