ŞEREF MEVZUU

“Her gün şu denizin kıyısına gelip bakıyom kendimi intihar mı etsem diye. Bana göre hava hoş aslında atlarım biter. Yüzme bilmiyom zaten, su yutuyom girdim mi, ama çocuklar var işte. Ben mesela benim babam kendini intihar etmiş olsun istemezdim. O yüzden kendime gayret veriyom. İki çocuk da üniversitede okuyo, benim bütün gelirim şu sattığım maskeler. Senin taktığından değil bak bunları görüyon mu öyle zar gibi değil. Seninkinden püflesen virüs sızar. Ben kalitelisini satıyom başka da bi geçimim yok. Kazandığımın da çoğunu çocuklara yolluyom. İnanmıyorsan e- devletimi veriyim gir bak; doğru mu yalan mı? Çoktandır Eminönü, Karaköy, Galata buralarda işporta yapıyom. Tezgahım yok ama. Bu torba var işte sadece. Onu bile bırakmıyo zaten zabıta. Bundan evvel limon sıkacağı, pvc kimlik zarfı, telefon bataryası, trampet çalan ayı oyuncağı öyle şeyler sattım hep. Aslen Ardahan’lıyım bi süre orada hayvancılık yaptım ama bana göre değil o iş. Vicdanen rahatsız oldum yani, kesimdi, şuydu, buydu sinmedi içime. Hayvan bile olsa kanı elinde kalıyo yani. Sonra işte ikizlerin doğumunda eşim ölünce İstanbul’a geldim. 18- 20 senedir buradayım. Şimdi Küçükpazar’ın orada otelde kalıyom günlüğü 30 kağattan. Bir aylık borcum var ama 300 tele otele. Bu maskeyi de işte gözü açıklık ettik güya kazancı iyi olur felan diye ama bir şey sattığımız yok. Bak ilk ben 7 teleden sattım, kimine 6,5 tan. Öyleydi o vakit. Sonra 4-4,5 oldu. Şimdi bazen yabancıya denk geliyoruz o zaman diyorum 10 tele. Demin iki İranlı’ya öyle verdim. Mırın kırın olursa 8 diyom, en son 6 diyom. Sana mesela 5’şe veririm. 5’şe bulaman zaten benim sattığımdan, en iyisi bunlar. Devlete başvurdum sosyal yardıma ama bi numara çıkmadı. Çıkmaz da zaten, benim kolumun altında dürülü seccadem yok çünkü. Üye olacakmışım şuraya, buraya, o kola, bu kola. Ben de diyom kol … hepinize afedersin. Açlıktan ölürüm, kendimi şurdan denize bırakırım yine de üye olmam. O kadar kolay değil yani. Benim için öyle, benim için şerefle birdir yani o mevzular. Durumum yoksa şerefim var derim bana hayat için daha çok gayret olur, özgüven şeysi olur.” İstanbul/ 2020