ÇİFT TOYNAKLI BURGA

“Babam hayatımda tanıdığım en tuhaf insanlardan biriydi. Ama bu tuhaflık negatif anlamda değil. Size dünyaya başka yerdenden de bakılacağını gösterirdi. Mesela küçüklüğümden beri beraber oynadığımız bir oyun vardı. Her şeyi merak ettiğim zamanlarda babamın uydurduğu bir oyundu bu. “ Baba kaburga ne demek” diye sorardım mesela. Çok ciddi bir şekilde “ Burga denilen çift toynaklı etçil memelinin bir alt türü. Bunların “Ka” denilen küçük bir hörgüçleri olur” derdi. Ya da vasistas ne demek derdim “ Ortamda serbest halde bulunan oksijenin taşınmasını sağlayan bir mineral türü” derdi. Liberalizm ne demek derdim “ Kuzey Afrika’dan getirilen ve İngiliz mutfağında sık kullanılan bir tür acımsı baharatın jöle haline getirilmiş biçimi” derdi. Bu oyun beni büyülerdi. Zaman içinde babamla kendi aramızda konuştuğumuz bir dil oluştu böylece. Ne kadar saçma olursa o kadar makbul olurdu. Sonra üniversitede okurken bunlardan bir sözlük yapma fikri oluştu kafamda. Hepsini yazmaya başladım. Neredeyse bu saçma anlamlardan 15 tane defterim oldu. Benim ve onun anlamlarının üzerine karışmasın diye hangimizin olduğunu yazmaya başladık ama babamınkiler her zaman daha yaratıcı olurdu. Bu saçma anlamlardan bir sözlük yapmak ve bunu bastırmak istiyorduk. Geçen hafta babamı kaybettik. Cenazeyi 3-5 kişi gömdük, babama sarılıp son vedamı bile edemedim. Bana küçüklüğümden beri babam ölemez gibi gelirdi. 41 yaşındayım hala inanamıyorum. Ben şimdi mesela “ ölüm” kelimesini onunla yaptığımız gibi yeniden yazdım; “ Ölüm; ülkemizin endemik türlerinden bir kelebek çeşididir. Tırtıldan krizalid hale dönüşme süresi başka coğrafyalarda yaşayan türlerine göre daha kısadır. Ayrıca kanat genişliği Avrupa’nın en geniş türüdür.” Bunu yazdıktan sonra bi şey farkettim mesela biz “ ölüm” kelimesinin anlamını babamla hiç yeniden kurmamışız. Bu corona belasından sonra bu sözlüğü babamın anısına bastırmak istiyorum.” İstanbul/ 2020