“Cafe zincirlerinden birinde baristaydım, bu süreçte corona yüzünden işten çıkarıldım. Benim gibi çok var işten çıkarılan, pek çok mağaza, turizm şirketleri, oteller, restaurantlar eleman çıkardı. Ben bunun geçici olacağını düşünmüyorum. Yani virüs olayı aşı maşı bir şekilde çözülse bile bu işsizlik, ekonomik durgunluk devam eder. Bi de şöyle diyenler var işte bu virüs sayesinde başka üretim biçimlerinin, yaşam deneyimlerinin farkına varacakmışız da kapitalizm ortadan kalkacakmış da cart curt. Valla şöyle söyleyeyim bence bu çok daha insafsız ve gaddarca başka bir sistemin doğmasına sebep olacak. Düzgün bir baltaya sap olamamış olsam da üniversitede maliye okudum, yaşım da çok şeyi tartacak yaşta; 35 yaşındayım. Ben bunun yeni bir düzene geçiş şekli olduğunu düşünüyorum ama öyle saftaloz romantiklerin dediği gibi buradan garip gurebanın hayrına bir şey çıkmayacak. Tam tersine ezilene, yoksula
“geber o zaman” denilecek bir şey çıkacak. İşte gördük zaten, ilk sallantıda kapı dışarı edildik. Hiç umutlu değilim yani ne kendim için ne kızım için. Kızım 8 yaşında annesiyle yaşıyor ama ben de babası olarak çocuğum için bir gelecek hazırlamak isterdim ama mümkün gözükmüyor. Şimdi işte kuryelik falan öyle işlere bakıcam. Kargo şirketleri olur, işte Getirde, Yemek Sepeti’nde falan valelik olur onlar var aklımda. Ama içimde hiç iyi bir şey olacak hissi yok valla. Böyle hissedersin ya içinde bi umut falan, yok yani. Bi de tabii bence virüs olayı da tırışka. Vardır ama birilerinin kıçına yılan kaçırmak içindir, ucundaki hesap başkadır falan. Uzun sürmez anlarız zaten. Biz kendimize ağlarken birileri servetine servet katar biz de uyanırız; aha da sebebi buymuş deriz. Ama ben şimdi kendi derdimin peşindeyim, tırmalıycaz bakalım orası, burası.” İstanbul/2020
Bir Cevap Yazın