BUĞULU CAMLAR

“ Ne İstanbul’dan ne de yaşadığım hayattan memnunum. Tek hissettiğim şey umutsuzluk, yorgunluk. Geleceğe dair hayal kurabilmek bile zaman isteyen bir şey, bu yüzden bir hayalim yok. 22 yaşındayım. Bir cafe zincirinde haftanın altı günü, yaklaşık 11 saat, asgari ücretle çalışıyorum. Haftada bir gün  izinliyim onda da 20 yaşındaki serebral palsili kardeşimin banyosudur, bakımıdır, evin market alışverişidir, temizliğidir işte öyle şeylerde anneme yardım ediyorum. Kardeşimin bakımı, banyosu falan hem zaman alan, hem de annemin tek başına yapabileceği şeyler değil, o yüzden düzenimiz öyle. En son çocukken, ilkokulda falan hayal kurmuştum herhalde. Ben çocukken çok güzel bir yan komşumuz vardı. Bankada çalışıyordu. Ben okula giderken o da işine giderdi. Öyle güzel giyinirdi ki; saçları, halka küpeleri, fularları, topuklu ayakkabıları falan. O işe giderken mis gibi parfüm kokardı merdivenler. Çok imrenirdim ona. Ben de çalışan kadın olacağım, annem gibi ev kadını olmayacağım derdim. Annemi biraz küçük görürdüm yani. Ama şimdi üniformadan başka bir şey giymiyorum neredeyse. Logolu hırka ve giyilmekten dizleri şişmiş pantolon. Robot gibiyim. Aynı şeyleri giyip, aynı yerde günlerce üç kuruşa çalışıyorum. 13 lira kahveye veren insanlar bahşişe gelince ceplerinde akrep varmış gibi davranıyorlar. Hadi onu geçtim ne bir “merhaba,” ne “iyi akşamlar, ne bir “teşekkür”. Yoksunuz yani siz. Bana sonsuza kadar böyle gidecekmiş gibi geliyor. İş yok ki zaten, başkası olsun. Bir gelecek göremiyorum yani kendim için. Sıcaktan soğuya, ya da soğuktan sıcağa  geçtiğinizde gözlükleriniz buhar olur da hiçbir şeyi göremezsiniz ya aynı öyle işte. Körmüşüm gibi sanki. En çok hissettiğim şey ise yorgunluk. Doya doya uyumak ve bütün bir gün yataktan çıkmamak isterdim. Geçen sene Çorlu’daki halam üç günlüğüne yanımıza geldi. Babam merdivenden düşmüştü onu ziyaret için. İşte o geldiğinde bana hiç iş yaptırmadı. İzin günümde bütün gün yattım. Şimdiye ait hayal deyince o geliyor aklıma. Doyasıya, döne döne uyumak. Başka bir şey gelmiyor.” İstanbul/ 2019