KISKANÇLIK

“10. sınıftayım. Gelecekte ne olmak istediğimi pek düşünmedim. Düşündüysem de bir sonuca varamadım. Sayısal derslerim sözellere göre çok daha iyi ama ilgi alanımı henüz bulamadım. Hayatımın merkezinde tenis var. Küçüklüğümden beri tenis oynuyorum. En çok ondan zevk alıyorum. Teniste ve okulda ufacık bir başarısızlık bile beni hemen üzüyor, sinirlendiriyor. Özellikle teniste. Tek çocuğum. Ailemle ilişkim çok iyi. Özellikle annemle çok yakınız. Kardeşim olmasını ben istemedim. Bir kere küçükken tatile babamın arkadaşlarıyla gitmiştik. Çok tatlı küçük bir çocukları vardı. Ben de o zaman 8- 9 yaşlarındaydım. O kadar çok kıskanmıştım ki o çocuğu tatili zehir etmiştim annemle babama. Bütün ilgi onun üzerindeydi. Ben de kıskançlıktan sürekli kriz çıkarmıştım. Sonra tatilden dönünce annemle babama ; – “ben kesinlikle kardeş istemiyorum” demiştim. Onlar da bu kararımı benimsediler. Hala da aynı fikirdeyim; tek çocuk olmak çok güzel. Hiç pişman değilim.” İstanbul/2019