MUTEDİL

“76 yaşındayım. Yaşadık, gördük, görevlerimizin çoğunu yaptık. Benim hayattaki şiarım hep ölçülü olmak, bir nevi mutedil olmak oldu. Günlük vazifelerin olsun, kamudaki vazifelerin olsun, aile reisi olarak olsun hep ölçülü olacaksın.. Mefi, müsbet bu böyledir. Devlet bursuyla yurtdışında okudum, önemli görevler aldım, konuşmalar şunlar, bunlar. Yaşım da belli, geçtiğim yol da. Ama bunu evlatlarına anlatamıyorsun. Oğlum daha munistir de kızımla hep sıkıntılarımız oldu. Olmaya da devam edecek bu gidişle. Şimdi bakalım önümüzde temyiz var. Büyük sıkıntı. Kocası büyük, çok büyük sahtekarlıklara karışmış. Sahte faturalar, ihaleye fesat karıştırmalar neler, neler. Yüz kızartıcı, utandırıcı pek çok şey. Benim kızım da ortak işlerinden dolayı hepsine imza atmış. “Ben bilmiyordum” diye ağlıyor şimdi. En iyi okullarda tahsil etmiş, en nezih şekilde yetiştirilmiş bir kızsın, nesini bilmiyordun demezler mi insana? Hukuk da öyle diyor işte!. Hapis yatınca anlarsın!. Zibidinin tekiydi kocası. Sahtekar bir gülüşü vardı böyle mürai, mürai. Ne tahsil, ne görgü olarak dengi değildi. Ama gözü hep yükseklerde. O arabayı alsın, şu marka gömleği giysin, şuraya tatile gitsin..Hep bir gösteriş peşinde. Olmaz dedim ben evlenmeye kalktığında, ama annesiyle baş başa verdiler işte sonuç bu. Hep bir kilo problemi vardı kızımın. Bir haylice kiloluydu hep çocukluğundan beri. Okul hayatında falan çok sıkıntı çekti. Kompleks de yapmıştır muhakkak ki böyle bir adamı içimize soktu. Sonra geç yaşta problemli bir doğum. Kalbinde, böbreklerinde, iskelet sisteminde falan sorun vardı torunun. Çok ameliyatlar şunlar, bunlar geçirdi. Tabii hep kızım; annesi yanında. 12 yaşında şimdi ancak biraz toparladı. Ne olacak şimdi bekliyoruz. Toruna kim bakacak mesela eğer en kötüyü düşünürsek? Bu da büyük sorun. Onun mesuliyeti çok ağır. Bir sürü ilaçlar, kontroller şu bu. Mutedil olmazsan böyle işte.” İstanbul/ 2019