“Bizim insanlarımız yani Roman milleti okumadığı için ne yapıyorlar? Para kazanmak için esnaflık yapıyorlar. Şunu, bunu satıyorlar. Ben de öyle, o şekil başladım bu işe. Bizim çocukluğumuzdan beri gördüğümüz aha bu işte; Saat 3’de işe gel, gece 1’de eve git öyle yani. Bi de benim sabıkam olduğu için normal bir işe giremiyorum. Hasbelkader bir kavgadan cezaevine girdik olay bu yani. Çok yattım hapiste. 11 sene. Zor geçti ama bir şekilde geçti. 11 tane cezaevi gezdim. Yeni evlendim. Hayırlısı olsun. Aslında tam sevdiğimizi alamadık, İmkansızlıklardan.. Üzüldüm ama… Sonra böyle bir evlilik yaptım. Anne yok, baba yok, kimsem yok . Artık hep yalnız kalmaktan sıkıldım, bir arkadaş olsun yanımda istedim. Daha yeniyiz. Üç aydır evliyiz. Daha önce evlenmiş, ayrılmış, 4 yaşında bir kızı var. Nikahımız yok ama. Eski eşinden çok darp yiyormuş. Daha boşanamadı ondan. Boşandıktan sonra nikah yapacağız ama. Daha çok sıcak bir his alamadım ama seviyorum yani.. İlerleyen zamanlar ne gösterir bilemem.Bebekliğimden beri İstanbul’dayım ama seviyorum desem yalan, sevmiyorum desem yalan olur. Çünkü İstanbul işte! Öyle.. Mahvetti bizi!. Bizim içinde olduğumuz ortamlar farklı. Biz diğer insanlar gibi değiliz. Ama ben yeniden dünyaya gelinmesine inanıyorum Buna inancım var. Tekrar gelince dünyaya zengin olmak istiyorum. Bunun için de dua etmek lazım. ” İstanbul/2019
Bir Cevap Yazın