BİRTAKIM HAYLAZLIKLAR

“Ben İstanbul’u satın almak istiyorum. Çünkü Fatih satın almış, ben niye almayayım değil mi? Ben de o zaman adam olurum valla. Çoluğuma çocuğuma kalır. Üç tane çocuğum var. Yeter di mi? Biraz Haydarpaşa ‘da okudum oradan hapishaneye düştüm. Paşakapısı’na.. sonra Bayrampaşa’da da yattım. Ben yaramazdım. Sonra evlendim işte.. 46 senelik evliyim. İyi ki evlenmişim. Bana bakıyor. Valla ya.. Hapishaneye düşüp de olgunlaşmayan adam başka yerde olgunlaşamaz. Hapise girdiğimde ben çocuktum. Kabadayılığa bir meyilimiz vardı. O çocuksu bir duygudur aslında. Anlatabiliyor muyum? Herkes bir kere suç işler. Bir kere suç işleyen eşşektir ama ömrü billah suç eşleyen eş *oğlu eş…tir. Hapishaneye düşüp te olgunlaşmayan adam başka yerde olgunlaşamaz. Bir zamanlar pazarcılık yapardım. Haylazdım ben. Barış Manço ile ilgili bestemi söylerdim. Şöyleydi beste; “ Barış’ı bugün taradılar!!!” bunu yüksek sesle bağırarak söylerdim. Bir telaş herkes başıma üşüşürdü, bütün millet toplanırdı “anaaaa ne olmuş Barış’a” falan diye.. İçlerinden biri akıllı çıkardı, sorardı; “ kim taradı?” diye. Ben de “ kuaför Adnan taradı” derdim. Öyle haylazdım.Şimdiki niyetim; İstanbul’u almışlar diyorum birazını da ben alayım da benim çocuklara kalsın diyorum. Hayattan beklentim bu. Bir de 4. Murat var ki of of.. O içiyordu ben söylüyordum valla. İşte böyle; hayatımdan öyle çok memnunum ki ekmek yüzü gördüğüm yok.”  İstanbul/2019