SORGULAMA

“Şu anda hayatımı sorgulama dönemindeyim. Geçmişi ve gelecekte ne yapmak istediğimi.. İşten çıktım bir ay önce. Şimdi bundan sonra ne yapmak istediğimi düşünüyorum. İstanbul’da yaşamayı seviyorum çünkü her şey var burada. O yüzden zaman zaman bunalsam bile başka bir yere gitmeyi düşünmüyorum. Yalnız yaşıyorum. Yalnız yaşamak alışınca hiç vazgeçilmeyecek bir şey. Ama bazı zamanlar bunaldığım oluyor. İki arada bir derede bir durum. Bilemiyorum. Hayatımda bir aşk olsa iyi olur tabii. Zorluklarını unutunca insan tekrar aşkı yaşamayı istiyor. Aşk hastalık gibi bir şey aslında. Kimyasal bir değişim. Ben usturuplu aşık olanlardan değilim. Bitince çok kötü oluyor. Geçmişte ilişki yaşadığım birini özlüyorum zaman zaman. Onunla konuşmayı. En yıpratıcı ilişkim o olmuştu. O yüzden onu çok hatırlıyorum. Üzerimden kamyon geçmiş gibi olmuştum. Kendimi toparlamam çok zor oldu. Hala hayat zor geldiği zamanlar onunla konuşmak istiyorum. Ama aramıyorum. Çünkü çok kötü zamanlar geçirdik. Muhtemelen ilişki içinde beni aldatmıştır da ama sorun o değildi. Sır dolu bir insandı. Açık değildi. Çözemediğim çok konu vardı. O yüzden bitti. Sırları hem çekici hem ağır geldi. Bir yerden sonra taşıyamadım. Çok yıpratıcıydı. Anne olmayı bir kez düşündüm. 10 sene önce gene işsiz kalmıştım. Çok zor bir dönemdi. O sırada özellikle bir gün çok yoğun hissettim. Keşke bir çocuğum olsaydı dedim. Ama onun dışında hiç netleşmedi kafamda. Sanırım yalnızlıktandı. Bir de yıllar geçmiş hiçbir şey yok. Hayatımda her şey iş olmuş, ama o da gitmiş elimden ve hiçbir şey kalmamış. O zaman bir çocuğum olsaydı keşke dedim. Ama sonra geçti. Zaman zaman çocuksuz mu geçecek hayatım diye telaşa kapıldığım zamanlar oldu ama çocuk sahibi olma kararı hiçbir zaman netleşmedi kafamda. Bu saatten sonra da sanmıyorum zaten.” İstanbul/2019