BEKLENTİLER

“Benim en güzel zamanlarım diyebilirim. Emekliyim. Zamanım dolu dolu geçiyor. Ankara’dan geldim. 9 sene öncesine kadar Ankara’daydım. Sonra buraya, bu memlekete geldim. Ama şuralar, şu deniz olmasa Allah’ın hiçbir kulu beni bir dakika burada tutamaz.İstanbul’da geçinmek zor ama burada ek gelir elde ediyorum. Olta malzameleri yapıp satıyorum. Yanlışlar hep oluyor ama İstanbul’da çok fazla. Ben onca sene Ankara’da kalmama rağmen burada iki sene içinde yaşadığımı onca sene Ankara’da yaşamadım. Buradaki insanlar biraz daha menfaatperest. Dostluk çok az. O yüzden pek İstanbul’u sevmiyorum.Çocuklarım buraya gelince ben de çıkıp gelmek mecburiyetinde kaldım. Burada kaldık. Ha memnun muyum? Değilim. Ankarayı özlüyorum. Ama gittiğim zaman orada da rahat edemiyorum artık . Çünkü burası 24 saat yaşayan bir şehir. Ankara’ya gittiğim zaman bir filmin çok çok ağırlaştırılmış çekimini izliyormuşum gibi geliyor bana. Ama insanları farklı. “Hayatımdan mutlu muyum? ” diye soruyorum bazen kendime. Bence değilim. Çünkü ben birisini çok sevdim ve hata yaptım… Kimsenin geç kalmasını istemem. Benden beklentileri vardı. Ben onları dile getiremedim zamanında. O da “ baktım sen uzak duruyorsun”dedi. İşte talibi çıkınca evlenmiş. Hala görüşüyoruz. Ama şimdi en ufak bir şey düşünmem . Bazen, “ acaba o olsa daha mı iyi olurdu? Daha mı kötü olurdu? Diyorum. Her şey de bir hayır vardır diyoruz öyle gidiyoruz işte.. Kadercilik biraz da .Belki her şeyde bir hayır var ama benimki pek hayırlı olmadı. Benim evliliğim 40 sene sürdü. Hala da sürüyor devam ediyor. Ama bence güzel bir evlilik değildi. İnsanların bazı yapıları var, bende de böyle bir yapı var kesip atamıyorum. Zorluyorum bazı şeyleri. Belki düzelir, belki düzelir diye ama düzelmiyor. Saygı, sevgi bekliyorum . Bunların ötesinde başka bir şey beklemiyorum..Şimdiki amacım şu; Millete borç verdim epey. Aldılar, aldılar. Geri vermediler. Onları toparlayabilirsem arabamı değiştireceğim. Tam istediğim transporter bir araba düşünüyorum. Daha fazla bir şey beklemiyorum. Çünkü daha fazlası için mücadele etmem lazım. Ama o mücadeleyi istemiyorum. Gerek yok. Diyorum ki yaşım belli 67. Bundan sonra haydi haydi olsun olsun bir 8-10 sene. Ama eğer evdeki ilişkilerim fevkalade olsaydı bugün ben başka bir iş yapardım. Yanımda da üç, beş kişi çalıştırırdım. Onun için fazla uzağa bakmıyorum. Bakmaya da gerek yok. O hayalperestlik olur.” İstanbul/2019