SONBAHAR

“Şu an hayatımın sonbaharındayım. Aslında hayattan beklediklerimi hemen hemen aldım . Mutluluğu insanın kendi yaratması lazım sonuçta. Kimse sana mutluluk ekemez. Dizimde kireçlenme var mesela bugün çok ağrıyor ama yine de dışarıya çıktım. Önce yemeğimi yaptım ama. Zeytinyağlı Ispanakla, tavuk sote. Baktım tavuk varmış dolapta, hadi şunu soğan, biber falan kavurayım dedim.. Yanına da ıspanak. Aslında kış sebzeleri kar yağmadan lezzetlenmez ama işte… Biri protein, biri de sebze. İşte kızım akşam işten gelince ona hafifçe bir yemek.

Ama şu son zamanlarda insanları mutsuz görmek, bir de balık burcu olduğum için beni çok etkiliyor. Biraz da romantik duygular var bende.

Eşimi özlüyorum çok. Vefatından beri özlüyorum..  12 senedir onu unutamamak ve onun acısını hep yaşamak beni yıprattı. Onsuzluğa zor alıştım. İyi olduğu için. İyi olmasaydı kolay alışırdım herhalde. “Gitti de kurtuldum” derdim. Ama şimdi yeri doldurulmuyor. Rüyalarıma giriyor çok zaman. Onun eseri diye çocuklara bakıyorum.

Ama şu zamanlarda oğlumun işsiz kalmasına üzülüyorum en çok. O üzülüyor diye üzülüyorum. Arıyor işte ama üst düzeylerde iş bulmak zor. Fazla maaşlı olanlara iş vermiyorlar. Onların yerini daha az maaş alanlarla kapatıyorlar. Bu yüzden ne olacak bilmiyorum. Kendi işimizi kurmak da sorun. İşte bekliyoruz bakalım. Sabır…”

 İstanbul/ 2019